Supoño que cando aprendemos a dominalo, comezamos a adoralo. É a noite máxica dende os tempos máis remotos. E nós, na nosa Galiza, fixemos da noite máis curta, a noite máis meiga.
É a noite do lume, desas cacharelas que plantan cara a escuridade, que cos seus fumes espantan ás meigas e malos espíritos; pero tamén é a noite da auga, desa que purifica e fecunda; tamén do orballo e do reino vexetal que nesta noite acadan o mellor das súas propiedades máxica e curativas.
Todo isto está nesta noite. Pero os galegos, cando queremos celebrar algo, botamos man á fartura. Dicía Cunqueiro que o galego cando atopaba algo que non coñecía o primeiro que facía e ver se era comestible; tamén falaba da afección polos nosos viños, dos que pensaba que tiñan máis gañas de falar que nós e que rememoraban os lugares, os amores, as despedidas...
Pois destes dous pantagruélicos reinos, xunto con ese lume que todo o vence, daremos boa conta a noite do sábado 23 na cacharela que se fará, a partir das 21.30, na Praza de Manuel Murguía.
Sardiñas de Ribeira, pan de millo, e viño de Cambados (e auga para os rapaces e rapazas) están esperando a todas as veciñas e veciños que se acheguen ata esta praza co ánimo de divertirse e gozar da noite máis meiga do ano.
Esperámosvos!
No hay comentarios:
Publicar un comentario