jueves, 6 de diciembre de 2007

Aconteceu.



Onte chegamos ás nosas casas coa tristura dunha nova que nunca quixemos que acontecera: Unha veciña do Milladoiro, Irene Fernández Fernández, foi atropelada na Avd. de Rosalía Castro. A nova correu como a pólvora, pois dalgún xeito, o que acontecera, podía pasarnos a calquera de nós. Seguro que Irene, e a súa familia, non saíu do noso pensamento. Cada un, dende a súa fe, pregaba para que esta rapaza de seis anos saíra o mellor parada dun feito coma este. Pero de nada serviu. Hoxe a traxedia deu un paso máis: o que ninguén quería.

O que está a vivir esa familia! Que consolo queda ante esa dor infinita e desgarradora? Seguramente que poucos ou ningún. Aínda así, dende aquí, queremos expresar as nosas máis fondas condolencias á familia de Irene Fernández.

E que máis podemos facer? Parece ser que a fatalidade está na orixe deste suceso. Aínda así, a esa fatalidade inevitable, súmase un factor que multiplica o impacto ata levalo ao resultado que hoxe padecemos.

A Avd. de Rosalía Castro é unha rúa do Milladoiro; quizais a rúa principal. Pero esta rúa principal, resulta que é unha estrada nacional. Unha estrada que soporta un tráfico incesante: coches e máis coches, camións de todo calado invaden constante e incesantemente esta rúa que divide ao Milladoiro. Esta forzada convivencia non é doada, e, como podemos ver, incluso é tráxica. Que non acontezan máis sucesos, seguro que se debe ás habilidades que temos as persoas que aquí vivimos e a boa sorte que nos acompaña; pero que acontezan só se debe a unha cousa: que unha estrada nacional pase polo centro dun núcleo de poboación tan importante.

Dende sempre, os veciños e veciñas do Milladoiro sentimos que esta situación é insostible. As peticións feitas para poñer en pe as solucións a este problema están aí non dende agora, tras acontecer esta desgraza, senón dende sempre. A circunvalación e a reurbanización da Avd. de Rosalía Castro é unha petición xa sabida, xa coñecida, pero á que as administracións públicas seguen sen facer caso; e moitos nos tememos, que seguirán.

Pero alguén ten que dicir que xa basta! Xa non podemos máis. Agora que a dor nos atenaza pola irreparable e tráxica perda de Irene Fernández, é o momento de converter esta pena e esta rabia, e o momento de que saiamos á rúa para que isto non volva a suceder. Nolo debemos a nós, e tamén a ela, a ese ela que ten un nome, pero que podía ser o nome de calquera das persoas que aquí vivimos cercados polos riscos desta estrada.

Para iso, convocámosvos para o vindeiro mércores 12 de decembro a unha concentración que terá lugar ás 19.00 h no mesmo sitio que aconteceu esta desgraza.

Unha concentración que repetiremos semana a semana ata que esta ruleta rusa pase de ser unha estrada nacional a unha rúa máis do casco urbano do Milladoiro.

Esperámosvos!

No hay comentarios: