jueves, 31 de mayo de 2007

Resacas.


Despois de tantos meses de campaña, unha vez pasados ese quince días oficiais que pechan ciclos cada vez máis longos, un/ha queda coa mesma sensación que si tivera unha desas resacas antolóxicas. Pensa, igual que cando un se esperta cos sensos adormecidos tras unha noite de xolda, que nesta última festa excedeuse coas sobredoses e lingotazos de política. Así que mirando a caixa tonta ou as páxinas do xornal que resumen esa cita, xura que nunca máis, que hai que beber amodo e sabendo o que se bebe, porque se non a vindeira resaca pode ser peor, moito peor. Ao momento decátase de que non sabe se vai ser quen de poder facelo. Lémbrase que dentro de nove meses estarán aí as xerais, e cos case catro anos de intensa campaña que levamos, vai ser festa rachada… Vamos, o peor para a nosa resaca.

Imaxino que a clase política, que é a que vive todo isto con maior intensidade, atopará no día 27 o mesmo que atopábamos todos/as cando remataban os exames e o único que faltaba era saber cántas iamos aprobar ou suspender, e no caso de aprobar… cál sería a nota. O bo destas citas, aparte da participación, e ver a valoracións que fan os distintos grupos políticos. É a noite en que ninguén perde, pese a que os resultados sexan dispares, e seguramente para algúns non sexan os esperados; pero a tradición manda!

Pero como sabedes, tralas eleccións, a composición do concello queda como segue:

PSdeG-PSOE
1.- Carlos Antonio Fernández Castro
2.- José Varela Abeledo
3.- Isabel Pereiro Vila
4.- Francisco Villaverde Marcos
5.- Úrsula Seijas Seoane
6.- Gustavo Enrique Nieto Santiago
7.- Isabel González Cancela
8.- Santos Lorenzo Lorenzo
9.- Patricia Conde Lois

Partido Popular
1.- Santiago Vicente Amor Barreiro
2.- María Dolores Fernández Álvarez
3.- Ramón García Argibay
4.- Yolanda Vázquez Bugarín
5.- José Pérez Bello
6.- Bernardo Moar Míguez
7.- Alfonso Rey López

Bloque Nacionalista Galego
1.- Xosé Manuel Fernández López
2.- Mercedes Vidal Baamonde
3.- David Santomil Mosquera
4.- Vítor Vicente Díaz
5.- Olalla Alvite del Río

Son todas estas xentes coas que imos a negociar durante os vindeiros catro anos, ás que lles teremos que lembrar todas as promesas feitas, e todas as necesidades que os veciños e veciñas do Milladoiro detectamos na nosa veciñanza.

Os Estatutos.


Ante a imposibilidade de colgar o documento dos Estatuos en PDF, ofrecémosvos o contido dos mesmos neste arrigo para que así teñades unha idea dos fins, dereitos e deberes que se recollen neste documento.


ESTATUTOS DE “SEIDÓN. ASOCIACIÓN VECIÑAL DO MILLADOIRO”

CAPÍTULO I
DA ASOCIACIÓN EN XERAL


Artigo 1º.-
“Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro” constitúe unha entidade sen ánimo de lucro, cuxo ámbito de actuación territorial estará limitado a este núcleo urbano.
Baixo a denominación de “Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro” sometese ao réxime xurídico da vixente Lei Orgánica 1/2002, de 22 de marzo, reguladora do dereito de asociación, e demais disposicións vixentes.
A Asociación rexerase polos principios democráticos contidos no marco da Constitución e o resto do ordenamento xurídico.
Artigo 2º.-
Constitúese por tempo indefinido e so se disolverá conforme ao establecido nos presentes Estatutos, pola vontade dos asociados e asociadas expresada en Asemblea Xeral Extraordinaria ou polas causas previstas na lexislación vixente.
Esta Asociación, como suxeito de dereito e para o cumprimento dos seus fins, ten a personalidade que lle confiren as leis, como titular de dereitos e responsable das obrigas que contraia en toda clase de actos e contratos de carácter civil, tais como adquisición, alleamento e gravame de ben mobles e inmobles, precisos para o desenvolvemento dos seus fins e para a xestión dos intereses xerais dos seus asociados e asociadas.
Artigo 3º.-
Serán fins da Asociación:
a) Tódolos relacionados coa defensa xeral dos seus asociados en canto a problemas da situación urbanística do Milladoiro: rúas, rede de sumidoiros, auga, alumeado, etc.; e asesoramento aos veciños sobre estas cuestións, así como presentar propostas de solución ás autoridades competentes.
b) Cooperar ao bo funcionamento das institucións educativas, sanitarias, etc., do Milladoiro, a cuxos efectos poderá cursar as oportunas propostas e informacións aos órganos competentes.
c) Prestar axuda solidaria ás familias máis necesitadas ou con problemáticas sociais máis perentorias, colaborando na busca de saídas a estas problemáticas sociais derivadas de situacións de marxinación ou exclusión social.
d) Cooperar coas institucións de cara a conseguir un mellor aproveitamento dos recursos para toda a comunidade.
e) Promover a defensa do consumidor por tódolos medios legais, incluso procurando a constitución de entidades para este fin.
f) En xeral, a defensa dos intereses lexítimos da comunidade e a elevación do nivel cultural e físico dos asociados e asociadas, e traballar na procura do benestar social dos veciños e veciñas.
Para levar a cabo os seus fins, poderá a Asociación organiza-las actividades de tipo social, cultural, deportivo, etc., que considere oportunas en cada momento.
Os beneficios que se obteñan por calquera concepto destinaranse exclusivamente ao cumprimento destes fins, sen que se poidan repartir entre os asociados e asociadas, nin outras persoas físicas ou xurídicas, con interese lucrativo.
Artigo 4º.-
O domicilio principal e permanente da asociación radica na localidade de Ames, na Rúa Agro do Medio, 3 – portal 2 – 1º A. 15895 / O Milladoiro. Teléfono: 699 – 44 37 03, correo electrónico asociacion.milladoiro@gmail.com

CAPÍTULO II
DOS ASOCIADOS


Artigo 5º.-
Teñen a consideración de socios fundadores os que, presentes no acto de constitución, asinen a correspondente acta, figurando os seus nomes e Documentos de Identidade inscritos na mesma.
Artigo 6º.-
Poderán ser membros da Asociación tódalas persoas físicas que teñan domicilio no núcleo urbano do Milladoiro, teñan capacidade de obrar e o soliciten voluntariamente. Estes novos socios terán a consideración de numerarios.
Artigo 7º.-
A admisión de socios que non residan no núcleo urbano ao que facemos referencia queda rigorosamente prohibida, por canto non gardaría a lóxica coherencia entre denominación e condicións para ser socio/a.
Artigo 8º.-
A Xunta Directiva estará obrigada a declarar procedente a admisión de todos aqueles que, téndoo solicitado en forma, segundo as condicións establecidas nestes Estatutos e nos artigos precedentes, cumpran os requisitos establecidos.
A admisión será facultativa cando o presunto socio tivera sido expulsado con anterioridade desta Asociación. Da expulsión ou, no seu caso, da readmisión deberá gardar a Xunta Directiva, que dun xeito ou outro tivera procedido, documentación suficiente para responder no seu día diante da Asemblea.
A Xunta Directiva facilitará documentación acreditativa da condición de socio e/ou socia.
Artigo 9º.-
Tódolos socios e socias terán igualdade de dereitos dende o momento da súa admisión, sempre que estean ao corrente de pago das cotas e cumpran as normas establecidas nos Estatutos.
Artigo 10º.-
Os membros da Asociación terán dereito a:
a) Dispor dos servizos que a Asociación poida facilitarlles así como participar nas actividades da Asociación.
b) Asistir ás Asembleas Xerais con voz e voto.
c) Ocupar os cargos para os que sexan elixidos
d) Informar e ser informados dos asuntos nos que a Asociación puidera intervir, así como da composición dos órganos de goberno e representación, do estado de contas e do desenvolvemento das súas actividades.
e) Procurar a máis estreita unión entre os asociados.
f) Ser oído con carácter previo á adopción de medidas disciplinarias contra el e ser informado dos feitos que dean lugar a ditas medidas, debendo motivarse o acordo que, no seu caso, impoña a sanción.
g) Impugna-los acordos dos órganos da Asociación que estime contrarios á lei ou aos Estatutos.
Artigo 11º.-
Son obrigas dos asociados e asociadas:
a) Comparti-las finalidades da Asociación e colaborar para a súa consecución.
b) Paga-las cotas que se establezan.
c) Desempeña-los cargos que se establezan.
d) Acatar e cumprir os acordos validamente adoptados polos órganos de goberno e representación da Asociación.
e) Acata-los contidos destes Estatutos.
f) Ter unha boa conduta individual e cívica.
Os socios e socias non poderán realizar individualmente actuación análogas ás que exercite a Asociación en beneficio común e en nome da mesma, sen o consentimento e conformidade previos da Xunta Directiva.
Artigo 12º.-
Perderase a condición de asociado ou asociada:
a) Por baixa voluntaria, que terá efectos no mes seguinte á comunicación.
b) Por falta de pago das cotas durante dúas anualidades consecutivas.
c) Cando se intente entorpecer ou prexudicar a marcha e bo funcionamento da Asociación.
d) Por maltrato dado ás instalacións mobles ou inmobles que estean ao servizo da Asociación.
e) Por incumprimento manifesto destes Estatutos.
f) Por falecemento do socio ou socia.
A expulsión de socios e socias nos supostos b), c), d), e), será acordada pola Xunta Directiva, logo do expediente disciplinario e da audiencia da persoa interesada. O acordo de expulsión deberá ser ratificado pola Asemblea Xeral Extraordinaria e contra a súa resolución poderase recorrer ante a xurisdición ordinaria.
O socio que causara baixa por calquera destes motivos, non ten dereito algún a reintegro das súas achegas económicas á Asociación ou a indemnización de ningún tipo.

CAPÍTULO III
DOS ÓRGANOS DA ASOCIACIÓN
Artigo 13º.-
Corresponde a plena soberanía da Asociación á Asemblea Xeral. Non obstante, por delegación e mandato desta, o goberno, administración e representación da mesma se transmite de modo permanente á Xunta Directiva, tendo esta as seguintes atribucións:
- Programar e dirixi-las actividades asociativas.
- Leva-la xestión administrativa e económica da asociación.
- Someter á aprobación da Asemblea Xeral o orzamento anual de ingresos e gastos, así como o estado de contas do ano anterior.
- Convocar e fixa-la data da Asemblea Xeral.
- Propoñer á Asemblea Xeral a fixación de cotas ordinarias e extraordinarias para os asociados e asociadas.
- Designa-las comisións de traballo ou seccións que se estimen oportunas para o bo funcionamento da Asociación.
- Ditar normas interiores de organización e exercer cantas funcións non estean expresamente asignadas á Asemblea Xeral.
- Resolver sobre as solicitudes de ingreso de novos asociados ou asociadas.
- Propoñe-lo plan de actividades da Asociación á Asemblea Xeral para a súa aprobación, impulsando e dirixindo as súas tarefas.
- Resolve-los procedementos disciplinarios que se instrúan.
- Aquelas que non veñan atribuídas expresamente a outro órgano da asociación.
Artigo 14º.-
A Xunta Directiva estará composta por un Presidente/a, un Vicepresidente/a, un Secretario/a, un Tesoureiro/a, e polos vocais que a Asemblea Xeral decida en cada momento.
Artigo 15º.-
Con carácter consultivo poderán estar integrados nesta Xunta Directiva os asesores ou técnicos precisos para o cumprimento dos fins resultantes dos Estatutos. Ditos asesores ou técnicos gozarán de voz, pero xamais de voto.
Artigo 16º.-
A actuación da Xunta Directiva é decisoria e executiva, requirindo os seus acordos maioría simple dos asistentes.
Artigo 17º.-
Tódolos cargos da Xunta Directiva serán exercidos de maneira totalmente gratuíta, sen prexuízo do dereito a ser reembolsados dos gastos debidamente xustificados en que poidan incorrer por actuacións relacionadas coa Asociación.
As persoas elixidas para estes cargos deberán de carecer de interese económico nos resultados da actividade levada a cabo pola Asociación.
Os asesores ou técnicos percibirán os honorarios que se conveñan en cada caso, pola súa actuación profesional.
Artigo 18º.-
A Xunta Directiva reunirase, cando menos, unha vez ao mes baixo a presidencia do seu titular ou, no seu defecto, do Vicepresidente/a. Se por causa xustificada ningún destes puidera asistir, presidirá a Xunta Directiva, o membro de maior idade. Igualmente, no caso de non poder asistir o Secretario/a, ocupará o seu sitio e realizará as súas funcións o membro de menor idade.
No suposto de que, inxustificadamente, se produza a ausencia dun directivo/a en tres reunións consecutivas, producirase o seu cese no cargo.
A Xunta Directiva considerarase constituída sempre que, previa convocatoria, estean presentes, cando menos, a metade máis un dos seus membros.
Artigo 19º.-
Poderá reunirse a Xunta Directiva con carácter extraordinario cando o solicite calquera dos seus compoñentes ou por convocatoria do Presidente/a.
Artigo 20.-
A Xunta Directiva queda facultada para interpretar os Estatutos así como para resolver calquera asunto non previsto nos mesmos, dando conta á primeira Asemblea Xeral que se celebre con posterioridade.
Artigo 21º.-
Corresponderá ao Presidente/a a representación legal e oficial da Asociación podendo designar avogados e procuradores; a sinatura dos documentos da mesma; convocar xuntas; dirixir os debates nas sesións decidindo, en caso de empate, co seu voto de calidade; cumprir e facer cumprir os acordos da Xunta Directiva e da Asemblea Xeral; resolver por si mesmo toda cuestión que, pola súa importancia ou urxencia, sexa necesario para o mellor cumprimento dos fins da Asociación, vindo obrigado a dar conta disto á Xunta Directiva; autorizar coa súa sinatura as actas – certificacións e outros documentos, sendo así mesmo Director/a dos servizos da Asociación.
Artigo 22º.-
O Vicepresidente/a substituirá ao Presidente/a en caso de ausencia ou enfermidade; por designación súa exercerá as súas funcións e presidirá as sesións de maior importancia que determine o Presidente/a da Asociación.
Artigo 23º.-
O Secretario/a terá ao seu cargo o arquivo da Asociación e a custodia dos documentos da mesma. Recibirá e tramitará as solicitudes de ingreso. Levará o ficheiro e o libro de rexistro de asociados e asociadas. Redactará e custodiará as actas e a memoria anual e expedirá as certificacións destas co visto e prace do Presidente/a. Estenderá as convocatorias e terá ao seu cargo todo o funcionamento administrativo da Asociación, auxiliando ao Presidente/a e/ou Vicepresidente/a nos cometidos que estes lle encomenden. Levará o inventario dos bens da Asociación nun libro establecido para este efecto. En xeral, terá baixo a súa dirección o réxime interior da Asociación.
Artigo 24º.-
O Secretario/a poderá, se o caso o require, solicitar a colaboración dun/dunha auxiliar para atender o funcionamento administrativo da entidade.
Artigo 25º.-
O Secretario/a, para dar cumprimento ao artigo 24º, terá que someter o caso á aprobación do resto da Xunta Directiva.
Artigo 26º.-
O Secretario/a establecerá o xeito máis adecuado para o despacho dos asuntos.
Artigo 27º.-
O Tesoureiro/a recadará e terá baixo a súa custodia os fondos e valores da Asociación e intervirá coa súa sinatura en tódolos documentos de cobro e pago, co visto e prace do Presidente/a. Levará a contabilidade da Asociación. Elaborará os presupostos, balances e estados de contas. Ordenará o cobro de cotas e, en xeral, terá ao seu cargo o funcionamento económico da Asociación, que deberá ter sempre ao día e a disposición dos asociados e asociadas do xeito que determine a Xunta Directiva. Tamén terá ao seu cargo os libros de contabilidade e os auxiliares necesarios, en xeral, todas aquelas funcións de tipo contable e fiscal que puidera haber lugar.
O Tesoureiro/a ten a obriga de proceder ao peche do exercicio orzamentario antes do 31 de xaneiro.
No caso de ser necesaria unha persoa que colabore co Tesoureiro/a para o cumprimento das súas xestións, a Xunta Directiva designará un vocal, poñéndoo en coñecemento, chegado o momento, da Asemblea Xeral.
Artigo 28º.-
Os vocais terán as seguintes atribucións:
- Realizar programas e propostas na súa área de actuación.
- Desempeña-los traballos que lle sexan encomendados pola Xunta Directiva.
Artigo 29º.-
Cando as necesidades o aconsellen, a Xunta Directiva poderá constituír comisións para realizar determinados traballos quedando en liberdade para nomear a ditos efectos aos asociados e asociadas mais idóneos que considere.
A Xunta Directiva nomeará os delegados/as que estime oportuno e cuxa misión será a de facilitar información e difundir as notas e circulares, convocatorias, etc., sendo así mesmo, os portavoces diante da Xunta Directiva.
Artigo 30º.-
A Xunta Directiva será elixida pola Asemblea Xeral por un período de un ano, aínda que pode ser obxecto de reelección tantas veces como o esta o decida.
Os cargos da Xunta Directiva poderán cesar na mesma por: falecemento; renuncia voluntaria; transcurso do prazo para o que foron elixidos; acordo de cesamento de toda a Xunta Directiva adoptado por 2/3 dos asociados e asociadas reunidos en Asemblea Xeral Extraordinaria convocada a tal efecto.
A renuncia e o transcurso do prazo non dan lugar ao cesamento automático, senón que se deberá facer efectivo un traspaso de poderes con entrega de documentación e posta ao día do sucesor.
As vacantes que se produzan durante o período comprendido entre elección e elección, serán cubertas inmediatamente coa aceptación da metade máis un dos membros da Xunta Directiva, ata a elección definitiva pola Asemblea Xeral.
En calquera caso, a Xunta Directiva deberá estar integrada por un mínimo de tres persoas, que exercerán as funcións de Presidente/a, Secretario/a e Tesoureiro/a.
Artigo 31º.-
Ademais das funcións xurídicas e das derivadas da plena soberanía e dominio que inspiran estes Estatutos, as Asembleas Xerais axustaranse ao procedemento que estatutariamente se exprese.
Artigo 32º.-
As Asembleas Xerais Ordinarias celebraranse unha vez ao ano, e dentro do primeiro trimestre.
As súas competencias son:
- Aproba-lo plan de actividades.
- Examinar e aproba-las contas e balances do exercicio anterior.
- Aproba-los presupostos de ingresos e gastos para cada exercicio.
- Exame e aprobación das cotas.
- Elección da Xunta Directiva
Artigo 33º.-
Poderán celebrarse Asembleas Extraordinarias convocadas pola Xunta Directiva ou a petición dun 10 % dos socios e socias. Neste último caso, realizarase por medio de escrito dirixido ao Presidente/a, autorizado coas sinaturas dos solicitantes, no que se expoña o motivo da convocatoria e a Orde do Día.
As súas competencias son:
- Modifica-los Estatutos da Asociación.
- Cesa-los membros integrantes da Xunta Directiva.
- Aproba-la federación con outras asociacións.
- Autoriza-lo alleamento, gravame ou hipoteca de bens sociais.
- Acorda-la disolución da asociación.
- Designa-los/as liquidadores/as.
- Ratifica-la expulsión de asociados e asociadas a proposta da Xunta Directiva.
- Solicita-la declaración de utilidade pública da asociación.
- Aproba-lo regulamento de réxime interno da asociación.
- As que sendo de competencia da asemblea ordinaria, por razóns de urxencia ou necesidade, non poidan espera-la súa convocatoria, sen grave prexuízo para a asociación.
- Tódalas competencias non conferidas expresamente á Asemblea Xeral Ordinaria ou á Xunta Directiva.
Artigo 34º.-
As Asembleas Xerais, ordinarias e extraordinarias, serán convocadas con 15 días de antelación polo Presidente/a.
A notificación farase nos locais da Asociación, para as asembleas ordinarias, e no domicilio dos asociados e asociadas, para as asembleas extraordinarias.
Quedarán validamente constituídas cando en primeira convocatoria asistan a metade máis un dos seus compoñentes, e en segunda convocatoria, media hora despois da primeira, cos asistentes presentes no número de houbera, contando sempre coa presenza do Presidente/a ou Vicepresidente/a e o Secretario/a, ou persoa que o substitúa, sendo válidos os acordos que sexan tomados por maioría simple dos asistentes, a excepción daqueles supostos que se recollen nestes Estatutos e para os que se require unha maioría superior.
Os acordos acadados conforme a estes Estatutos obrigarán a tódolos asociados e asociadas, incluso aos non asistentes.
Artigo 35º.-
As Asembleas serán dirixidas polo Presidente/a da Asociación e, no seu defecto, polo Vicepresidente/a.
As sesións abriranse cando así o determine o Presidente/a. Seguidamente procederase, por parte do Secretario/a, á lectura da acta da Asemblea anterior que deberá ser aprobada.
Posteriormente, o Secretario/a procederá a presenta-la Orde do Día. Cada punto será informado polo membro da Xunta Directiva que lle corresponda, procedéndose ao debate e á aprobación do correspondentes acordos nos termos contidos nestes Estatutos, segundo a materia de que se trate.
Os acordos que vaian contra estes Estatutos, ou infrinxan os fins da Asociación, poderán ser recorridos en reposición diante da Asemblea Xeral. A partir da resolución do recurso de reposición, quedará expedita a vía para recorrer perante a xurisdición ordinaria.

CAPÍTULO IV
RÉXIME ECONÓMICO
Artigo 36º.-
Os medios económicos da Asociación estarán constituídos polas cotas dos seus asociados e asociadas e os bens mobles e inmobles, rendas, subvencións, doazóns, legados e cantas achegas se poidan recibir e a Asociación acepte.
Artigo 37º.-
A facultade de dispor do patrimonio da Asociación corresponde á Asemblea Xeral. A súa administración, consonte queda dito, á Xunta Directiva.
Artigo 38º.-
A asociación conta cun patrimonio valorado en 100 euros.
O peche do exercicio económico coincidirá co do ano natural.
Artigo 39º.-
A cota social establecerase na cota anual que a Asemblea acorde, con posibilidade de modificación posterior pola propia Asemblea, destinándose a atende-las necesidades da Asociación. O sistema recadatorio establecerase pola Xunta Directiva.
Artigo 40º.-
O presuposto anual da Asociación será o establecido en cada momento pola Asemblea Xeral.
Artigo 41º.-
Para a disposición de fondos das entidades bancarias onde a Asociación teña depositados os mesmos, deberán ter recoñecida a sinatura o Presidente/a, o Vicepresidente/a e o Tesoureiro/a, para a utilización mancomunada de dúas delas.
CAPÍTULO V
DO REGULAMENTO DE RÉXIME INTERNO
Artigo 42º.-
O regulamento de réxime interno, no seu caso, desenvolverá aquelas materias non contempladas directamente nestes estatutos, como o procedemento de elección dos membros da Xunta Directiva e o procedemento disciplinario, e non pode ir en ningún caso en contra do estipulado neles. En todo caso, o funcionamento interno da asociación estará sometido ao ordenamento xurisdicional civil.

CAPÍTULO VI
MODIFICACIÓN DE ESTATUOS E DISOLUCIÓN DA ASOCIACIÓN

Artigo 43º.-
Os presentes Estatutos non poderán ser modificados ata transcorridos dous anos, cando menos, da súa entrada en vigor, a excepción do referente á súa denominación ou ao seu domicilio social.
Artigo 44º.-
Para a modificación dos presentes Estatutos, transcorrido o prazo a que se fai referencia no artigo anterior, será preciso o acordo da Asemblea Xeral, convocada a tal fin con carácter extraordinario, e coa aprobación de dúas terceiras partes dos asociados e asociadas asistentes.
Artigo 45º.-
A Asociación disolverase voluntariamente por acordo dos asociados e asociadas adoptado polas 2/3 partes dos asistentes á Asemblea Xeral Extraordinaria convocada para tal efecto.
Artigo 46º.-
Acordada, en debida forma, a disolución da Asociación, designarase pola propia Asemblea Xeral en que se adopte tal decisión, unha comisión integrada por cinco socios e/ou socias, que xunto ao Presidente/a e o Tesoureiro/a, terán como misión a de levar a cabo, no prazo máis breve posible, a liquidación total do activo e pasivo. De existir activo, será liquidado do xeito que acorde a Asemblea Xeral, tendo en conta que, baixo ningún concepto, poderá ser distribuído entre os asociados e asociadas. En consecuencia, habería de ir destinado a asociacións sen animo de lucro, asociacións benéficas, centros educacionais, etc., inscritas na comunidade autónoma.
O xustificante da doazón será presentado no Rexistro de Asociacións correspondente para proceder á inscrición da disolución da Asociación.

miércoles, 30 de mayo de 2007

E ti, de quen es?


Polo que estamos recollendo polas rúas, polos comentarios que aquí realizades e as cartas que escribides á nosa conta de correo (asociacion.milladoiro@gmail.com), parece ser que a constitución de Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro ven ser auga de maio. Ese xa era hora que resumirían todas estas intervencións fala da necesidade que moitos dos veciños e veciñas do Milladoiro sentiron ao longo destes anos no que O Milladoiro seguiu medrando á costas das xentes que aquí vivimos.

É bo saber e sentir ese recibimento; sobre todo cando estamos comezando e necesitamos esa palmada no ombro para eses primeiros pasos no que todo está no aire e toca poñerse a funcionar canto antes. Somos conscientes de que é moita a xente que nos está esperando; de igual xeito que nós esperamos a toda esa xente.

Tamén somos conscientes de que outras persoas, nesa espera, se dedican a observar, a ver de qué pe coxeamos, a calibrar as nosas forzas para ver qué pulsos podemos enfrontar; a ver o noso grao de madurez ata que chegue ese momento en que a froita estea rica e saborosa, e nese intre… entrar para destruír, agás claro está que sexa un instrumento válido para outros fins máis persoais ou políticos que pouco ou nada teñen que ver cos veciños e veciñas do Milladoiro.

Imos ilustrar isto cun feito que nos aconteceu hai un par de anos. Naquel intre, algún/ha de nós estabamos na Plataforma polo Instituto e demais Centros Educativos do Milladoiro. Naquela ocasión, tiñamos unha xuntanza no Parlamento de Galicia con representantes do Partido Popular para expoñerlles as nosas demandas. Antes de entrar, mentres esperábamos, estivemos falando co conserxe da oficina que, por esas cousas de que o mundo é un pano, era veciño do Milladoiro. Coa sabedoría daquel que botara máis olladas á vida que aos libros, dixo unha frase que nos deixou calados. Veu a dicir, máis ou menos, que dende que o Partido Popular non gobernaba Ames, xa non existían mobilizacións pese a que os problemas seguían sendo os mesmos.

Visto agora, non lle faltaba razón! Milladoiro é o que é dende hai moitos anos; pero resulta curioso (ou sospeitoso, non sei qué poñer), que unha vez instalado un goberno progresista no Concello, a mobilización dos veciños e veciñas do Milladoiro fose máis ben escasa, coincidindo como coincidimos máis ou menos todos, con esa observación feita polo conserxe do PP. Lémbranos esta situación aquel vello dito que afirmaba que contra Franco estabamos mellor. Nós, como asociación veciñal, só estamos mellor traballando a favor do Milladoiro, de toda a súa veciñanza e coa súa participación; se isto sitúanos a favor ou en contra do Goberno municipal é xa un tema que non nos preocupa. Non constituímos isto para agradar aos poderes públicos. Temos unha finalidade e unhas vías, e se sumando isto no diálogo que establezamos cos outros axentes presentes neste territorio non acadamos o que desexamos, teremos que enfrontarnos. E non se nos vai alterar o pulso por isto, porque non queremos crear inimigos, aínda que fagamos adversarios.

Antes de presentarvos a cada persoa que forma parte da directiva nun futuro artigo, cómpre realizar UN AVISO PARA NAVEGANTES, veñan estes de onde veñan: Xeralmente, cando queremos coñecer algo, intentamos clasificar ese feito, poñelo en relación a... para así ter unha comprensión máis certeira do feito ou da opinión en si. Así, unha asociación que, por definición e estatutariamente, sempre é independente, non tarda en ser vista por estes navegantes, máis expertos/as na confrontación e na disputa, no levaetrae que no traballo en equipo, coma un submarino do PP, unha caterva sociatas ou un avespeiro de nacionalistas…

Que podemos dicir? Que somos unha asociación de veciños, é dicir, xentes coma ti, co seu carácter, a súa vida, a súa ideoloxía, uns militando e outros non; pero, é máis: somos políticos! Cómpre aclarar que somos políticos porque cremos no poder transformador das accións, pero non porque pertenzamos á clase política. Ningún de nós ocupa cargo electo algún, ou mesmo eses tan cotizados de confianza. Somos currifichantes coma ti; igual de hipotecados que ti; igual de ilusionados que ti. Así que esta asociación de veciños defínese polo que somos: xentes que habitamos neste núcleo é que queremos o mellor para el. É por isto que aquí caben todas as persoas: as guapas e as feas; as gordas e as fracas; as brancas e as negras; as altas e as baixas; as heterosexuais e as homosexuais; as ateas e as relixiosas; as xitanas e as paias; as de toda a vida de aquí e as que chegaron onte de vai ti saber ónde; as de dereitas, as de centro e as de esquerdas; as que chegaron á terceira idade e as que aínda viven a primeira mocidade; as que teñen estudos e as que non tendo ningún título teñen toda a educación; as que están a traballar e as que sofren o azote do paro. Todas caben, a todas elas temos as portas abertas, porque a asociación son os seus asociados e asociadas, pero…

Cando hai un pero, mal asunto; pero imos darlle a volta a isto! Non caben: as persoas intransixentes, esas que entre a liña de saída e a meta non avalían o que está a suceder; as que non admiten segundas, terceiras ou cuartas opinións pois a única válida é a súa (por iso están tan encantados/as de coñecerse e sen eles/as o mundo iría ao carallo); as irrespectuosas (estas xentes xa non merecen explicación algunha); as acirrantes que só traballan a favor da discordia; ás que ven inimigos/as e non adversarios/as; as ríxidas que non se apean do burro aínda que os feitos xa digan que vai polo camiño errado; as intolerantes que so cren na súa liberdade e tratan de impoñela; as que están enfadadas co mundo e só falan a gritos; as pesimistas que non ven solucións e só crean problemas; as que pensan pero non falan e cando falan non calan nin pensan; as que non traballan para o triunfo pero están aí para sepultar todo coa frase da si xa o dicía eu…; ás que miran a un descoñecido como un estraño e non como un veciño/a; ás que ven o mal en tódalas partes e evitan relacións de confianza porque non podes esperar nada bo da xente…; as que temen ao poder, sexa este do tamaño que sexa, porque aínda conservan a esperanza de que lle paguen polos servizos prestados; as que pensan unha cousa, din outra, e fan outra totalmente contraria ao que pensan e din; as que teñen tanta experiencia en tantas batallas que non admite as achegas das persoas que acaban de entrar; ás que se cren imprescindibles e non teñen n.p.i de traballar en equipo e tratan este como se fose a súa servidumbre; ás que contan as vitorias por saír salvas e non polo conseguido para a comunidade; as que din que son fieis pero se esquecen de que tamén hai que ser leais; as que ven a diversidade e a diferenza como o maior risco e perigo...; as que piden que lles conten para contar; as que non fai falla que lles contes nada, pois teñen aí sempre disposta a súa malicia para fabular; as que son autoritarias e résganse as vestiduras cando son pillados en renuncio e non paran de xurar e perxurar que máis demócratas que eles/as, ninguén; as que menten porque non teñen verdade que contar (ou teñen moitas que ocultar); as que contan verdades segundo o público que as escoita; as que aceptan responsabilidades pero evitan compromisos e rematan por non facer nada; as ambiciosas que só teñen ambicións persoais sen preocuparlles nada máis

Todas estas persoas (e existirán máis, a malicia é moi fértil)… vaites, vaites! Que queren batallas? Que vaian a perdelas con Bush.

Nos queremos facer. E ti?

Esperámoste.

sábado, 26 de mayo de 2007

Mañá, a votar.

Non nos resistimos a traer a viñeta que Máximo publica hoxe no xornal El País; como é habitual nel, dá no cravo.

Promesas e compromisos (e II)


No anterior post xa vos comentábamos que dentro da rolda de contactos que estableceu Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro cos partidos políticos que se presentan a estas eleccións municipais, quedaba pendente a xuntanza coa candidatura do PSdeG-PSOE, que encabeza o Alcalde en funcións, Carlos Fernández. Igual que cos demais partidos, puxémonos en contacto para adiantarlle o obxecto desta xuntanza. Todo este primeiro contacto estableceuse co membro da candidatura, Francisco Doval, que foi o encargado de comunicar esta demanda ao candidato á alcaldía.

Durante a mañá do martes 22, recibimos a chamada persoal de Carlos Fernández. Unha chamada cordial na que, de primeira man, expuxemos a intención e o porqué da creación dun espazo de titularidade pública que estivese xestionado polas asociacións activas do Milladoiro. Nesa mesma charla, indicounos que esta petición, definida por nós como hotel de entidades, estaba recollida xa no programa co que se presentaba á alcaldía de Ames baixo o nome de casa das asociacións. Continuamos falando sobre este tema e a necesidade de articular no Milladoiro un sentimento de comunidade que afaste a deshumanización cara que deriva. Ao remate da charla, o candidato a Alcalde, quedou en chamar para fixar unha cita na que recibiría aos representantes da asociación veciñal. Pola nosa parte, entendendo a trafega que leva aparellada unha campaña como esta cunha chea de actos ao longo do día, indicámoslle que non habería ningún problema respecto do horario desta pequena xuntanza, que, en todo caso, nós nos adaptaríamos á súa axenda. Así, ao remate da charla Carlos Fernández indicou que volvería a chamar para tratar de fixar a reunión entre o mércores o xoves, ou no caso de non poder ser: quedarían catro anos por diante para traballar xuntos.

Ben, como estes días xa pasaron, e aínda non recibimos a chamada, optamos, na nosa aposta pola transparencia de todo o que estamos a facer e faremos, por facer público este feito que non sabemos moi ben cómo interpretar.

Entendemos que o fin último, informalo do compromiso que queríamos conseguir en tódalas candidaturas, está, en certa maneira, cumprido; pero costa entender ese silencio posterior.

Dito isto, admítese calquera interpretación que teñades sobre este feito que vos expoñemos.

martes, 22 de mayo de 2007

Promesas e compromisos.


Como xa vos comentamos, dende Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro contactamos con tódolos grupos políticos que se presentan a estas eleccións municipais. A intención era conseguir o compromiso de que no caso de que calquera destas forzas políticas gobernase o noso Concello, tivese presente a creación de espazos públicos de participación xestionados polo tecido asociativo activo deste núcleo. Para nós, o tema da participación non o vemos como unha declaración de principios que, por outra parte todos contemplan, senón como a disposición de ferramentas / recursos que articulen esta implicación e compromiso dos veciños e veciñas do Milladoiro. Os recursos cos que contamos a maior parte das organizacións cívicas é un capital humano con vontade e ilusión que, se somos optimistas, ata podemos ver como ilimitado pois abrangue a tódolos veciños e veciñas do Milladoiro, e un capital económico escaso co que enfrontar todas as misións que nos propuxemos cando acometemos a fundación de Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro. Estes estremos, por unha banda un forte capital humano fronte a un feble capital económico, entendemos que non se arranxa só cunha política de subvencións que permite só unha presenza puntual das asociacións mediante as actividades que realiza, senón cun compromiso decidido e firme de poñer a disposición das asociacións que aquí estamos a traballar dos espazos onde poder desenvolver a súa labor, onde poder permanecer dun xeito estable que permita que ese espacio se converta nun punto de encontro e referencia para tódalas persoas que aquí estamos vivindo. Este compromiso é o que iamos procurar coas xuntanzas que paso a detallarvos. A estas xuntanzas asistiron en representación da asociación María José Ayaso, Presidenta da asociación; María Xosé Abuín, Vicepresidenta; Esteban Paz, Secretario Xeral; Dolores Vázquez, Tesoureira; Magdalena Rodríguez, Mercedes Blanco e César Caramés, vogais.

A primeira delas tivo lugar na sede electoral do BNG no Milladoiro. Estivo con nós o candidato á Alcaldía, Xosé Fernández, e número 2 desta formación, Mercedes Vidal. Este partido entende a participación como fundamental, polo que entenderon esta petición para a que atopan dúas vías. Unha primeira, definida como a curto prazo, na que no Polideportivo Municipal, instalaríanse tres despachos a disposición das asociacións presentes no Milladoiro; a segunda, a máis longo prazo, sería destinar a este fin un edificio propio. Este, podería estar ubicado, unha vez construído o novo centro de saúde, no actual; podendo darlle a este espazo as cinco alturas presentes na zona, e habilitar os pisos para o uso compartido e comunal das asociacións. Neste punto subliñaron, que a presenza ou non das asociacións dependería da actividade e vida asociativa desta, é dicir, non abonda con estar constituído para estar presente neste espazo, senón que a asociación queda definida polos seus socios/as, os/as voluntarios/as, os servizos, e as actividades.

Tras esta xuntanza, e para que vexades a urxencia de dispoñer destes espazos, tivemos outra no café Vagalume co veciño e candidato á Alcaldía de Esquerda Unida, Iago Patiño, e a Adriana Santiso tamén presente nesta candidatura. Para esta formación política é capital o fomento da participación como pivote sobre o que asentar os cambios para este concello, que artellaría en plans de barrio e orzamentos participativos. Na súa decidida aposta pola participación, estiman que a maiores destes espazos teríase que crear un Regulamento de Participación Cidadá. Neste documento articularíase unha participación con efectos. Que quere dicir?: Que o decidido pola poboación tivese voz na gobernanza que se estableza no Concello. Por último, invitáronnos ao mitin que este partido dará hoxe as 20.30 na Casa da Cultura do Milladoiro, e que, precisamente, terá como tema central a participación e a corresponsabilidade dos veciños deste Concello.

As 19.30, na sede electoral que o PP dispón no Milladoiro, expuxemos ao candidato á Alcaldía deste partido, Santiago Amor, as nosas demandas. Tamén estiveron presentes nesta xuntanza, o número 3 desta candidatura, Ramón García, e o número 6, Bernardo Moar. Este partido tamén ve como prioritario, e así o reflicte o seu programa, a habilitación de locais municipais para as asociacións. Estes locais, que serían compartidos, serían para as entidades activas e con presenza. Deste xeito e como solución a curto prazo propoñen o uso axeitado das instalacións municipais, ou, non sendo posible isto, o alugamento provisional de espazos, ben directamente ou mediante subvencións; aínda que a solución ideal sería a construción dun edificio axeitado para este obxectivo. Para esta candidatura o fomento da participación é fundamental e para iso, a voz dos veciños, das súas organizacións cívicas, serán unha máis nas decisións a tomar no goberno do Concello.

Falta agora fixar a cita coa candidatura do PSdeG-PSOE. Esta non tardará en producirse pois púxose en contacto con nós o candidato á Alcaldía, Carlos Fernández, e vai tratar de facer un oco na súa apertada axenda e atendernos este mércores ou xoves como moi tarde.

Se queredes que vos comentemos a nosa impresión persoal, poderíamos resumir que non estivo mal. A verdade é que saímos contentos ao comprobar que ese espírito de comunidade que queremos construír entre todas e todos, tamén está presente na axenda política destes partidos.

Agora toca, animar á participación é que este domingo que xa se albisca, acudamos a votar por aqueles que consideramos o grupo máis axeitado para gobernar e impulsar este concello.

Gañe quen gañe, nós estaremos aí para transmitir as nosas necesidades, as nosas reivindicacións, e, como non, tamén as nosas fortalezas que son moitas!

As eleccións municipais.


Non hai moito, unha amiga miña me comentaba, non sen certa ironía, que as eleccións non tiñan que ser cada catro anos como son habitualmente, senón que ela avogaba porque foran cada dous. Dicía que así, esa febre arranxadora que escolta estes períodos electorais tería picos máis continuados e o cambio que sempre pides no teu concello faríase máis o menos cotián. Seguramente, non lle falta razón. Tódolos períodos electorais enchen o aire de proxectos e promesas para tódolos gustos, tendo a impresión de que nese intre cada un dos grupos políticos que se presentan teñen tódalas solucións aos problemas do territorio e que isto só é cuestión de tempo… As eleccións son así. Ningún partido escapa da tentación de ilusionarnos, de facernos cómplices dese concello que queren construír e que esta aí, á volta da esquina.

Aínda así, pese a que somos máis os que nos ilusionamos, cada elección conta cunha porcentaxe cada vez maior de abstencionismo. De seguro que esta situación explicase por un montón de factores, algúns persoais e outros achacables ao facer da propia clase política. O certo é que a fortaleza e saúde do sistema democrático asoma nestas citas, polo que dende Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro queremos facer un chamamento a toda a poboación para que participe nesta cita electoral na que está en xogo o futuro do noso Concello.

Queremos afondar este chamamento. Habitualmente, votamos e delegamos esa representación que ostentamos nos grupos políticos elixidos. Son eles, durante catro anos, os que impulsan e xestionan o desenvolvemento do noso Concello. Nós queremos ir máis alá. Desexamos que se dea esa forte participación na cita electoral; pero que esta non se quede aí. Os veciños e veciñas do Milladoiro somos responsables do noso futuro, e coa participación de todas e todos é como imos conxugalo. Por esa razón, invitámosche a que nos coñezas, a que opines e a que fagas.

Sairemos ás rúas para darnos e darte a coñecer. A forza do Milladoiro é o traballo polo ben común das persoas que aquí vivimos.

miércoles, 16 de mayo de 2007

Espazos públicos


Se un baixa polas rúas do Milladoiro, pode preguntarse de ónde carallo xurdiu esa etiqueta de cidade dormitorio que aínda segue a servir como desculpa do que merecemos pero aínda non temos. Total: Somos unha cidade dormitorio! Para que imos a ter servizos e espazos se o noso deambular natural lévanos á obrigada migración cara Santiago. Aí atoparemos de todo: parques que anhelas pasear, instalacións cívicas, bos servizos sanitarios, educativos.

O certo é que non é doado medrar ao carón dun xigante. E iso é o que acontece no Milladoiro. Trala desfeita dos construtores que atoparon aquí a súa terra prometida (nós, tan só unha hipoteca a trinta anos que non para de subir), toca buscar o paraíso, e para iso tomas o bus ou o coche e en cinco minutos , listo! (iso: nos anuncios do xornal. Non hai que te libre dos 15 ou 20 minutos): xa tes o que queres ter.

Relín, non hai moito, a edición conmemorativa de Cien años de soledad. Nesta atraínte e asombrosa novela, hai unha pasaxe que me lembra moito ao que aquí estamos vivindo. É cando a poboación de Macondo, ata ese momento un poboado de casas de cañabrava, érguese cada día sorprendida de non coñecer a súa vila que sucumbe ante o azote do progreso. A min, pásame outro tanto. Vou polas rúas, e como tarde un pouco en pasar, ergueuse un edificio, están poñendo os cimentos do próximo, abren un negocio… En total, que non paras de ver como isto medra e medra, máis alá da túa capacidade de asombro, porque aínda estás nesa paisaxe na que O Milladoiro non ía máis alá da Avda. Rosalía Castro, con edificios amontoados e rúas tortuosas.

E isto mudou; non tanto, pero mudou. Seguemos a ter unha morea de edificios e os que aínda virán, as beirarrúas xa non son tan tortuosas; pero pouco máis... Polo demais, todo segue máis ou menos igual.

Para comprobalo, propóñovos un reto: pasear polo Milladoiro. Sí, xa sei que non é un exercicio moi pracenteiro: todo costas, rúas ateigadas de xente, coches que zumban por chegar antes, sucidade que tarda en limparse, etc. Pero poñamos os pes sobre a terra. Saiamos ás rúas!

O primeiro que te decatas nese paseo é que a xente do Milladoiro, quere vivir aquí; non sei se pola penitencia que queda cando asinas a hipoteca, pero todas e todos temos máis ou menos claro que aquí é onde queremos poñer o noso futuro. Así saímos ás rúas a mercar, a tropezarte con alguén que hai tempo que non ves, pero que saúdas con alegría por iso de compartir o sino de exiliado de Santiago, que é o que a maioría de nós nos trouxo aquí, ou por calquera outra historia que o pon no bando das amizades. Todo isto, ao carón dun tráfico espantoso que dá caracter a nosa poboación polos riscos que corre cando cruza esta vila dividida. Despois desa trasfega, toca buscar a calma. Pero onde?

A resposta é difícil. Decatádevos, que o paseo é polo Milladoiro, que non podemos ir a Bonaval para repousar, ou cara á Alameda para darlle pan ás pombas. As regras do xogo é que non podemos saír do Milladoiro. Sí. Non hai moito onde pisar, e sobran os dedos de unha man para contar os espazos onde podemos gozar da tranquilidade de pasar un bo rato todas e todos xuntos, en comunidade; a maiores, teríamos que sumar eses espazos verdes que teñen só unha función decorativa, para darlle algo de cor a tanto cemento, pero que fóra dese uso non podes nin pisar a herba. Iso é o que temos. O que teremos? Aínda está por vir. En todo caso, pásmanos que na exposición sobre O Milladoiro que se nos aveciña, aparezan dúas maquetas de edificios (un privado e outro comercial) que non teñen ningún uso público.

É que esta carencia de espazos, trasladase tamén ás instalacións cívicas. Os equipamentos son os que son, e custa, fóra da programación que o Concello ten sobre eses locais, asentar calquera proposta realizada dende a cidadanía ou o seu tecido asociativo.

De aí, que Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro anunciará xa a súa pretensión de que o primeiro paso que ía dar era reclamar un espazo de titularidade pública, pero xestión privada, para as entidades asociativas activas presentes nesta poboación. A idea, é montar un hotel de entidades, con despachos, aulas, biblioteca, sala de xuntas, etc. na que todo este tecido, cheo de ilusións pero carente de recursos, atope un espazo no que consolidarse e poder atender a súa misión asociativa. Cremos que esta reivindicación é fundamental para fomentar a participación e crear unha comunidade que se identifique con este lugar, onde pode ser que non ore moito, pero labora a cotío.

Para iso, a directiva contactou con tódalas candidaturas que se presentan neste concello. O propósito non é outro que acadar a promesa de que se constrúa este espazo vital para as veciñas e veciños do Milladoiro dentro dos moitos locais que existen. A vindeira semana comezaremos as xuntanzas coas candidaturas, das que vos daremos conta neste blog, e esperamos que esta idea teña un bo recibimento. Sabemos que non é doado. Calquera administración, sexa do signo que sexa, ten certa desconfianza ante os espazos que non pode controlar; igual que as asociacións, ou a iniciativa privada, ten desconfianza de calquera movemento que faga a Administración Pública. Son xeitos de obrar. Anos e anos de cada un ir polo seu lado coa súa cultura, o seu modo de facer, en torno á construción da sociedade. Quizais sexa o momento de ir cara a outro modelo. Un modelo mixto, no que convivir e dialogar de ti a ti, e estimamos que o Hotel de Entidades é un bo espazo para intentalo.

E para rematar, quédome con Séneca, o filósofo cordobés que hai máis de 2.000 anos dixo unha máxima que aínda temos que conquistar: Xa que vivimos, vivamos dignamente.


Pois veña...

lunes, 14 de mayo de 2007

Unha carta.

Recibimos, non hai moito, unha carta que, previo permiso do autor, reproducimos a continuación. Fala dun tema importante: A identidade. Un tema máis que central neste mundo globalizado. De aí, que pague a pena léela, para reflexionar sobre a identidade; non unha calquera, senón a identidade feita dende a diversidade. Pero que fale Santiago (a negriña e maiúscula, son do autor), que se explica mellor:
Esta ciudad surge de la unión de una pequeña aldea llamada Seidón y de lo que se conocía hace años como Milladoiro, que era la Avenida Rosalía de Castro y poco más. Desconozco si La magdalena pertenecía ya a Milladoiro o a Seidón.

Una ciudad concebida en sus inicios, casi en su totalidad, como ciudad dormitorio corre el riesgo de padecer los desastres urbanísticos que aquí se dan cabida, y más si está tan bien situada, cerca de Santiago y en un ciclo político en que no era fácil la construcción en la capital de Galicia, mientras que aquí no se ponían trabas y la compra de un piso era bastante mas económica que en Santiago. Luego vendría lo de Bertamiráns, Cacheiras, etc. pero esa es otra historia.

Pero a lo que iba, ¿ por qué corre el riesgo de padecer estos desastres? Por la falta de identidad.

Una ciudad, por aquel entonces, con un bajo índice de natalidad, donde quedan pocas personas, en proporción, oriundas y los que llegan lo hacen pensando que su paso por allí es transitorio, como se han dado casos, y los que se instalan solo duermen, haciendo la vida cotidiana en su lugar de trabajo y pasando los fines de semana en su ciudad natal carece de total identidad.

Ahora que todo ha dado un vuelco de 180º y que hay VIDA: Muchísimos niños, adolescentes, trabajadores, personas mayores, negocios... en fin, que tiene mas movimiento que la principal ciudad del ayuntamiento ( Bertamiráns) es difícil adaptarnos a esta ciudad hecha para dormir y poco más, donde las aceras que antes eran anchas y con jardines ahora son mas estrechas, donde solo se construye hacia arriba sin dejar los espacios verdes aconsejados por habitantes, es mas, casi no hay, y una lista de pegas que hacen que vivir aquí sea tarea difícil.

Y es que esta asociación de vecinos SEIDON que ahora se crea, componiéndola aparte de sus directivos, todos sus afiliados y los venideros, tiene la tarea de reivindicar todas las necesidades de esta ciudad, y lo más importante, debe buscar y recuperar su identidad para crear un sentimiento de propiedad que haga que nos defendamos ante cualquier ataque a nuestra integridad, en este caso, evitar que se repita lo sucedido, porque en un pueblo con una identidad asentada NUNCA se daría una situación como lo vivido aquí.

No debemos olvidarnos de los emigrantes que ya son un número considerable en nuestra ciudad, y si ponemos los medios necesarios por ambas partes podremos intercambiar lo mejor de cada cultura construyendo así una ciudad multirracial con una identidad propia.

El mal hecho no tiene fácil arreglo, pero espero que seamos capaces de construir poco a poco pero dando pasos seguros, en lo poco que queda de espacio un lugar en el que nuestros hijos se sientan cómodos e identificados con su ciudad.
Admítense máis reflexións.

miércoles, 9 de mayo de 2007

A estrea

Non houbo ensaio xeral; aínda que si tiñamos o nerviosismo típico destes actos. Dende que fixemos o acto de constitución, o calendario botóusenos enriba: legalizar os estatutos, arranxar toda a parte fiscal da asociación, establecer contactos coa veciñanza, etc. Queriamos que antes que comezara toda a campaña electoral fose a cidadanía, os veciños e veciñas do Milladoiro, a protagonista. En dous días percorremos as rúas do Milladoiro pegando carteis, repartindo octavillas que non tiñan outro fin que expresar o que desexabamos e citar as persoas interesadas ao acto de presentación que tivo lugar onte na Casa da Cultura do Milladoiro, ás oito dunha soleada tarde.

Calquera de nós ten detrás de si un amplo historial de participación que fai que cargues con boas doses de optimismo e pesimismo a partes iguais. Canta xente haberá?, que resposta terá esta iniciativa?, lograremos atraer a atención? A verdade é que ás oito en punto non o tiñamos moi claro: estabamos os de sempre; pero pasados eses quince minutos de cortesía, pouco a pouco foise enchendo a sala con todas as persoas que vencendo a tentación dunha tarde que pedía a gritos pasear polas rúas (actividade que no Milladoiro só podemos practicar entrando en franca competencia cos coches), optaron por acompañarnos.

Non éramos máis de sesenta ou setenta persoas; pero todas e todos os que alí estabamos sentimos que podemos ser máis, moitos máis.

Abriu o acto a presidenta de Seidón, Mª José Costoya. Indicou que a intención de crear esta asociación de veciños non era outra que dotarnos dunha ferramenta que permita trasladar as inquedanzas e reivindicacións da poboación do Milladoiro, un núcleo que medra e medra polo pulo das construtoras e pouco máis, pero sen a intervención das veciñas e veciños do Milladoiro, que ao remate son os que van vivir aquí, os que van facer O Milladoiro.

Quixemos expresar nesta primeira xuntanza, que Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro, e unha entidade aberta á participación de todo o mundo, sen importar cores nin ideoloxías, só ese ánimo de traballar polo ben común que fará do Milladoiro a comunidade que todas e todos queremos. A diferenza doutras asociacións, máis centradas pola súa tipoloxía noutras materias, entendemos unha asociación veciñal como un todo, unha ferramenta que se dedica dende ao que vemos polas rúas ao que non vemos pero son necesidades sentidas da xente. A nosa idea é que unha asociación de veciños non a leva unha directiva, aínda que a impulse, senón todas as xentes que aquí habitamos. Por iso, nese primeiro acto, solicitouse a colaboración da xente que alí estaba para crear futuros equipos de traballo que levarán as áreas onde cremos que cómpre intervir: educación, temas relacionados coa infancia, coa mocidade, temas sociais, xurídicos, culturais, de saúde, urbanismo, inmigración, e un largo etcétera que queremos acometer dende esta asociación que pretendemos que sexa aberta, transparente e eficaz. Buscamos, nunha palabra, que co traballo voluntario de todas e todos podamos facer unha comunidade unida, que loite contra a deshumanización na que pode rematar O Milladoiro por ese ánimo construtor que nos levara, en poucos anos, a ser vinte mil habitantes.

Anunciamos tamén, neste primeiro acto, o que vai ser o noso primeiro movemento. Se queremos resumir qué é O Milladoiro neste intre, non andariamos moi errados se establecemos o seguinte simil: un cancro, unha metástase de edificios que saen por todas as partes nunha fertilidade que non vai escoltada de servizos e accesos para as xentes que os van habitar. Non hai espazos públicos no Milladoiro; e o que se nos aveciña presenta a mesma carencia de espazos comunais nos que poder relacionarse, aínda que se pretenda pasar por tal unha zona puramente comercial, e polo tanto: privada. Para nós, é importante a creación destes espazos; de aí, que nos poñamos en contacto cos partidos principais que poden gobernar o Concello para que contemplen como obriga, a creación dun espazo de titularidade pública, pero xestión cidadán: o hotel de entidades. Ante a falla de recursos que ten o tecido asociativo, necesitamos un local, no que as entidades que teñamos representación no Milladoiro, é dicir: aquelas que conten con socios/as, con actividades, con programación, con voluntariado, e non aquelas que non son máis que un documento inscrito nun rexistro como se foran unha parella de feito máis, teñamos un amplo local no que poder atender de forma continuada a vida asociativa destas entidades: despachos para cada asociación, aulas, salas de reunión, etc. Este é un cambio importante. Non é un espazo público na que a programación da Administración local é a dinamizadora dese espazo, quedando as entidades sen ánimo de lucro nunha posición subordinada, senón un espazo público no que a responsabilidade e iniciativa xurde da independencia e decisión dos veciños e veciñas alí representados. Isto si é fomentar a participación; todo o demais, non deixan de ser boas palabras que procuran falar de boas intencións, pero non de feitos.

Quizais o mellor da xuntanza foi cando tomaron a palabra as veciñas e veciños que alí estaban. Tratáronse moitos temas, dende as gravísimas carencias educativas ata outras que convén resumir polo miúdo.

Os recursos educativos son e serán escasos. Os futuros equipamentos que se constrúan seguirán (incluíndo a política de barracóns que chegou para quedarse) sen atender as necesidades dunha poboación nova que se verá obrigada, como ata agora, a acudir a Santiago para resolver a educación dos seus fillos e fillas.

Tamén entrou na palestra unha das características deste concello. Ames é un concello con dúas poboacións punteiras: O Milladoiro e Bertamiráns. Mentres que o peso demográfico sitúase no Milladoiro, a impresión dos veciños e veciñas é que os investimentos diríxense a Bertamiráns. Esas dous varas de medir, incomprensibles pois os votos e o impostos concéntranse no Milladoiro, fixo que dende esta xuntanza se solicitase ao Concello os orzamentos consolidados para estudar cómo se están a facer os investimentos. Os ánimos neste tema, que entendemos xusto, están caldeados, pois incluso insinuouse a posibilidade que dado o noso peso demográfico, separarnos dun concello que entendemos que nos discrimina.

Outra intervención apuntaba a carencia de espazos públicos onde poder relacionarse e non verse na obriga de emigrar a Santiago para atopalos. Non sabemos cómo esta o ratio de habitantes x zona verde; pero dado que a iniciativa se deixou na man dos construtores, e que non fai falla máis que saír á rúa para ver esta carencia, a xuntanza considerou que esta falla impide crear o sentimento de comunidade. Para iso, unha persoa expresouno cun exemplo no que creo que caemos todos e todas cando nos preguntan ónde vivimos. A resposta habitual é que en Santiago; aínda que despois apuntes máis e digas no Milladoiro; pero este feito, ilustra mellor que ningún outro, o risco que corremos de non facer do Milladoiro un núcleo que sexa referencia para todas as persoas que nel viven.

Tamén apuntouse a carencia de servizos básicos, así como ese medre desmesurado que non ven acompañado doutras dotacións necesarias. Hoxe pola mañá, cando viña no transporte público para Santiago, todos como sardiñas, lembrei a intervención dunha muller (sinto non terme quedado co nome, porque apuntou cousas moi interesantes, pero imaxino que o traballo que acometamos entre todas e todos nos faga coñecernos mellor) que dicía que era incomprensible que o medre do Milladoiro non se faga cinguido a un medre en accesos que eviten esa Avda. de Rosalía Castro tan caótica e que non fai máis que sufrir atascos. Tamén apuntouse o tema do transporte público, deficitario nas horas puntas, pero cunha política que non podemos máis que cualificar de asombrosa respecto ás normas que impón as persoas. Non sei se sabedes un feito sangrante: Un nai ou un pai co seu fillo, se quere tomar ese transporte público, ten que facer verdadeiras filigranas co carriño do bebé. En principio, non pode subir co carriño aberto ao bus, senón que ten que encartalo, coller ao seu rapaz ou rapaza co brazo que lle quede libre e subir a ese martirio que lle espera durante toda a viaxe. Un feito que só acontece nos Autobuses de Calo, sen que saibamos cómo se lle pode dar unha concesión administrativa como esta a un empresa que ten este comportamento.

En resumo, que a representación de xentes que alí estabamos, tiñamos moi claro (supoño que como os que non estaban, pero estarán) cál é O Milladoiro que queremos. Para iso, Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro, sairá ás rúas para darse a coñecer e afiliar a novas persoas que queiran unirse a este movemento que vai buscar coa participación e reivindicación O Milladoiro que nos merecemos. Afiliarse é doado: Ter ganas de traballar, dentro da dispoñibilidade de cada persoa, polo Milladoiro, pagar unha cota de afiliación de 10 € anuais (estudaremos rebaixalo a metade para as persoas maiores) e crer que na unión de todas e todos reside a forza que vai mudar O Milladoiro.

Anímate! En todo caso, aquí tes este espazo para deixar a túa opinión; senón tamén tes o noso correo electrónico: asociacion.milladoiro@gmail.com

jueves, 3 de mayo de 2007

Presentación de "Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro"

Agora que se fala tanto da gobernanza, de incrementar os procesos de participación na cidadanía para fornecer a democracia, chega a hora de que as veciñas e veciños do Milladoiro comecemos a organizarnos e humanizar este núcleo que non para de medrar, pero que o fai de costas as xentes que aquí vivimos e soñamos.

Este empeño, guía a unhas cantas veciñas e veciños a constituír Seidón. Asociación Veciñal do Milladoiro. Este é o instrumento co que nos queremos dotar para facer O Milladoiro que todas e todos queremos, porque entendemos que a responsabilidade de facelo non recae so nos poderes públicos, senón tamén en nós. Ese nós que queremos conxugar coa participación de todo o que se achegue, sen importar cores nin ideoloxías, para facer unha labor que non ten porque ser complementaria á das administracións, senón propia, achegada a todas e todos os que aquí habitamos e queremos seguir facéndoo nun Milladoiro distinto.

Para este empeño estades todas e todos invitados á presentación que se vai realizar o vindeiro martes 8 de maio, ás 20.00 h na Casa da Cultura.

Gustaríanos que pasarades por alí, non só para que nos coñezas, senón tamén para darte a coñecer e escoitar todo o que queiras contar e facer. Porque iso e unha asociación: unha xuntanza de xentes dispostas a facer algo polo ben común.

Esperámosvos. Unha aperta.